Tegen de theoretische koploper Sparta ’25 verloor Prinses Irene met 0-1. Wat betreft het elftal uit Beek en Donk is een uitoverwinning de normaalste zaak van de wereld dit seizoen. Zeven keer werd namelijk een uitwedstrijd gewonnen. In eigen huis lukte dat nog maar één keer. Toch had er voor Prinses Irene meer ingezeten, ook al was voor rust Sparta’25 de beste ploeg. Prinses Irene mocht toen niet klagen dat het “slechts” 0-1 stond door een prachtig schot van Rick van Heijnsbergen na een kwartier spel. In de 2^e helft een totaal andere wedstrijd, waarbij de Oranjes de groenwitten met de rug tegen de muur zetten. De laatste pass was echter vaak niet goed waardoor Sparta de overwinning over de finish sleepte. Een gelijkspel was een meer terechte uitslag geweest.

Foto's: Rob Cuijpers

Prachtige uithaal
Bij Prinses Irene ontbraken met Julian van Roosmalen, Tim van der Heijden en Thijs van Doorn drie spelers. Deze laatste zat na zijn blessure weer op de bank en viel in. Sparta’25 nam vanaf het begin het initiatief, zonder echt gevaarlijk te worden. Dat laatste gold ook voor de Nistelrodenaren. Na een kwartier viel uit het niets de 0-1. Het was wel een prachtige uithaal waarmee Rick van Heijnsberegen vanaf de rand van de zestien doelman Mathijs Pluk kansloos liet. Prinses Irene was na dat doelpunt min of meer de kluts kwijt zou je kunnen zeggen. De passes kwamen niet aan en mede door een paar persoonlijke fouten, kreeg Sparta een paar goede kansen. Een ongelukkige klutsbal leidde tot een grote kans en een scrimmage maar uiteindelijk tot niets. In de 35^e minuut ontsnapte Prinses Irene opnieuw na weifelend verdedigend optreden, de inzet werd vlak voor de lijn weggewerkt door Jerin van de Rakt. Prinses Irene werd maar een keer echt gevaarlijk, dit na een pass van de goed spelende Guus Reijnders (foto voorpagina omhaal) op Aron van der Rijt. Deze werd echter op knappe wijze door een Beek-en Donker van de bal gezet. De 0-1 was dan ook zeer terecht bij het rustsignaal van de voortreffelijke Teun van Breda.

Andere wedstrijd
Na rust een totaal ander Prinses Irene.  Guus Elbers, die vorige week kort zijn eerste minuten in het 1^e elftal maakte, kwam in de ploeg en was een positieve verrassing. Zijn naamgenoot en trainer, geen familie, Jurgen Elbers, zette de poppetjes in het 2^e bedrijf wat anders neer en we kregen een totaal andere wedstrijd. Reijnders en Van der Rijt waren een paar keer dicht bij een doelpunt, maar in de eindfase ontbrak vaak de finesse, waardoor Sparta steeds op tijd kon ontzetten. Prinses Irene zette veel druk naar voren en Sparta kwam amper nog op de vijandelijke helft. De doelman van de ploeg uit de gemeente Laarbeek, Bram Werdens, onderscheidde zich, door steeds adequaat in te grijpen en zekerheid uit te stralen. In de slotfase nam Prinses Irene steeds meer risico’s en wisselde de centrale verdedigers, Koen Pittens en Jeroen IJff. Ondanks dat er voldoende mogelijkheden kwamen om tot goede kansen te komen, lukte dat door onzuiverheid in de eindpass maar zelden. Uiteindelijk ging Sparta als de gelukkige winnaar van het veld. Gezien het spelbeeld in de eerste helft was dat terecht. Gezien dat in de 2^e helft kreeg Prinses Irene te weinig deze zondagmiddag.


Aron v.d Rijt ontvangt de bal

Tom Berendsen haalt uit

Harm van Nuland in de knel bij zijn doelman Mathijs Pluk

Robbert Rovers aan de bal

Guus Reijnders haalt uit

Guus Elbers had een goede invalbeurt