Prinses Irene speelde afgelopen zondag tegen het Mookse Eendracht ’30. De wedstrijd eindigde in 3-3. Bij rust stond er al 2-0 op het scorebord door doelpunten van Tim van der Heijden en Tim van den Brand. Meteen na rust werd het zelfs 3-0 door opnieuw Tim van der Heijden (foto). Toch werd het nog 3-3.

Kat in het bakje zou je denken zo meteen na rust. Niets was echter minder waar. Nadat Eendracht in de 56^e minuut tegenscoorde via Tim van Ooijen en in de 65^e minuut Ruben Janssen door een domme handsbal, voor de tweede keer geel kreeg en dus rood, was het ineens over met Prinses Irene. Blijkbaar hadden een paar spelers niet begrepen dat je een teamsport met zijn allen doet en niet voor jezelf loopt te ballen. Vooral op het middenveld en ook een enkeling achterin lijken het spelletje niet goed te begrijpen.
Met het ontbreken van Robbert Rovers en Tom Berendsen lijkt er ook niemand te zijn die op het veld elkaar durft te corrigeren. Als je dan niets gezamenlijks (meer) doet en de ruimtes steeds groter maakt, maak je het de tegenstander, zelfs met tien man, wel erg makkelijk. Wat korter dekken wil dan wel eens helpen en dus compact blijven. De twee beste spelers van Eendracht, Aron Scharrenberg en vooral Tim van Oijen mochten hun gang gaan. Dat leverde na 70 minuten de 3-2 op via Sem Vollenberg. Daarna nog volop kansen voor Prinses Irene maar het doel werd niet meer gevonden. Tot overmaat van ramp werd het zelfs nog erger, want een paar minuten voor het eindsignaal van de uitstekend fluitende Ron Kerkhof werd het 3-3 via Tim van Ooijen.

Met het schaamrood op de kaken dropen de Prinses Irene spelers af. Nog nooit vertoond zou je zeggen! Nou het kan nog erger begrepen we, want in dezelfde klasse verspeelde Boekel Sport een 2-1 voorsprong tegen Olympia ’18. De ploeg uit Boxmeer stond nog met 9 spelers op het veld, maar scoorde wel de gelijkmaker! Maar of dat een troost is?