Na 2 nederlagen op rij tegen Mill en Zeeland mochten we afgelopen zondag weer de wei in uit tegen Grave. De zomertijd was aangebroken en dat was ook even wennen. De weg naar Grave was gedeeltelijk afgesloten voor het verkeer maar uiteindelijk kwamen we toch allemaal op tijd aan. 

Het zou een hectisch en merkwaardig duel worden. Er stond een fris windje op deze zondagmorgen. Cas Bevers (B!) stond bij ons deze keer in het doel omdat Rens van der Heijden bij het 3e mee moest keepen. Cas keepte een goede wedstrijd en was vooral sterk met zijn lange trappen. Helaas kwamen we toch op een 1-0 achterstand. Uit een hoekschop werd de bal ingekopt ook omdat we niet mee sprongen en te afwachtend waren in het duel. Grave had daarvoor al goede kansen gehad maar wist die ook niet te benutten. Zij hanteerden vaak de lange bal maar wij gaven dan ook teveel ruimte weg mede ook omdat er niet goed werd aangesloten. 

Uit een paar counters waren wij wel gevaarlijk. Joris kwam zo in de eerste helft 2 keer vrij voor de keeper maar miste echter ook tweemaal het doel. Open kansen die we niet wisten te benutten. Uiteindelijk kwamen we via de Schenk (Rob van Rooij) wel op 1-1. Hij wist uit een counter wel koelbloedig te blijven voor de keeper en schoof de bal onder hem door. Met deze stand gingen we rusten en op naar de thee. 

Na rust verslapten wij echter weer en kwam Grave beter uit de startblokken. Zij wisten op dat moment dan ook verdiend twee keer te scoren: 2-1 en 3-1 mede ook door slap ingrijpen van ons achterin en verkeerd dekken (buitenkant i.p.v. de binnenkant). Simpele basisfouten die keer op keer terugkomen. 

Even later kregen we een vrije trap en scoorden we uit het niets. Joris Timmers zag zijn vrije trap met een fraaie lob in het doel gaan, de keeper verkeek zich er op: 3-2. Dit gaf ons weer wat moed. Daarna liep het duel echter even uit de hand, de gemoederen raakten danig verhit na een duel tussen Stefan v.d. Bogaart en een tegenstander. Stefan raakte in een duel per ongeluk een been en daarna was het helaas even knokken. Stefan moest met een naar mijn mening onterechte gele kaart (10 minuten) van het veld af terwijl de tegenstander die toch ook sloeg onbestraft bleef door de overigens ook zwak leidende scheidsrechter. 

Ook vlagger Gerwin v.d. Broek werd omver geduwd en pakte zijn biezen en ging douchen. Ondergetekende nam het vlaggen daarna maar over. Gelukkig keerde daarna de rust weer al werd er bij de tegenstander ook behoorlijk op elkaar gemopperd. 

Toen was het tijd voor Joris Driepinter in dit geval Joris Vierpinter Timmers. Want na de 3-2 scoorden wij uit 3 fraaie counters via Joris de 3-3, 3-4 en de 3-5. Grave gaf achterin dan ook veel ruimte weg en Joris kwam dan ook vaak vrij alleen voor de keeper. Het moet gezegd, de counters werden door hem dan ook prima afgerond. Voor mij was Joris dan ook de man van de wedstrijd.

Het leek er op dat we de 3 punten een keer mee konden nemen maar het mocht niet zo zijn. We kregen er onnodig in de laatste 10 minuten nog 2 om de oren wat de uiteindelijke eindstand van 5-5 opleverde. 

Een uiterst merkwaardig en hectisch duel wat ook nog enkele blessurebehandelingen kende. Gezien het gehele spelbeeld voor het overige wel een terechte uitslag maar we hadden er meer uit moeten en kunnen halen wanneer we op bepaalde momenten toch wat attenter waren geweest. Eind goed al goed: 1 punt niettemin. 

Volgende week spelen we opnieuw uit dan tegen. D.A.W. De verslaggever van dit verslag laat dan echter een keer verstek gaan en heeft andere verplichtingen dat weekend.

Henk van den Boogaart (medeleider 6e elftal) Twan v.d. Wetering (medeleider 6e elftal)

't 6e: Kaz Bevers (keeper), Gerwin v.d. Broek (l.man) (T.v. Uden), Gerjan (voorst.), Rob Thomassen (linksb), Jorn v.Gogh (r.back), Cees d.Veer (c.midd.) (Bernd Reyniers), Stefan, Joris, Jens, Rob van Rooij (T.Pittens), Rick v.Berkel

vlaggers: Twan v.d. Wetering (1e helft), Gerwin v.d. Broek (Henk v.d. Boogaart) (2e helft)

'