Met 15 aanwezige spelers – jawel, zonder huurlingen – had onze Coach Twan van de Wetering een aanvallende opstelling neergezet. De 2e helft van vorige week, waarin we ook zo speelden, gaf de burger moed en veel vertrouwen.

Ook direct vanaf het fluitsignaal van aanvang van de overigens voortreffelijk fluitende scheidsrechter van dienst (Edwin Bakker), vlogen we er gelijk vol overtuiging in. De mannen uit Zeeland hadden totaal geen vat op de aanvallend ingestelde Oranjehemden en waren het spoor totaal bijster. Mede door een uitstekend coachende en voetballende Dave van den Bogaart, die onze mannen aanjoeg en neerzette, konden we dit spel laten zien. Het is eigenlijk niet voor te stellen dat Dave zijn schoenen aan de wilgen wil hangen, maar dit terzijde.

Nagenoeg 40 minuten in de eerste helft werd er op de helft van de tegenstander gevoetbald en dit resulteerde in diverse kansen. Cees de Veer, die als spits weer voortreffelijk vroeg stoorde, kreeg de eerste opgelegde kans op de 1-0. Echter werd zijn schot nog geblokkeerd, waarna de bal terecht kwam bij Gerwin die te geconcentreerd de bal in open doel kon tikken, maar helaas de bal nog over het doel heen kreeg.

Vele overtredingen van Zeelandse kant waren nodig om onze middenvelders en aanvallers af te stoppen. Dit resulteerde halverwege 1e helft in twee gele kaarten. Echter konden wij dit voordeel niet uitbuiten, ondanks het goede spel. Een poeier van een vrije trap door Bart van Aerle vanaf een metertje of 25 werd door hun doelman nog net tegen de lat getikt en bracht ons ook niet de welverdiende voorsprong. Zoals in alle voetbalwetten geschreven en bewezen als je zelf niet scoort, loert het gevaar. En zo was het: 10 minuten voor de thee viel uit een zeldzame counter de 0-1 ons ten deel. Tot overmaat van ramp maakte ook Ton van Uden nog een onnodige overtreding op het middenveld, zodat ook wij de resterende 1e helft uit moesten voetballen met 10 man. Afijn, Rust en Thee time.

 

De 2e helft werd gestart als de eerste: direct druk naar voren en we waren weer heer en meester. In de 50e min. kregen we een vrije trap net buiten de 16 meter. die door Bart van Aerle snoeihard onderkant lat binnen gekegeld werd. 1-1. Erop en erover was het credo.

Toch lieten we het na de gelijkmaker een beetje lopen, Festilent begon wat meer te voetballen en dit resulteerde in een vrije trap voor hen op de hoek van onze 16 meter. Ondanks het plaatsen van 4 man in de muur wist de speler van Festilent toch de bal langs de muur over de grond te jagen en verraste onze keeper binnenkant paal (stond de muur toch net niet goed?) 1-2. Zuur maar helaas. Daarna was het Rob van Rooy die een vrije trap mocht nemen vanaf hoekje 16. De bal leek strak in de kruising te verdwijnen echter dook de doelman het leer nog net katachtig uit het doel. Een paar minuten later werd ons lot bezegeld, een voorzet van de rechterkant waarop onze Keeper nog "los"riep werd door Bart alsnog met het hoofd geraakt en over onze keeper getild, waardoor een vrijstaande speler van de gasten de bal makkelijk in het netje kon schuiven: 1 - 3. Hierna was de strijd zoals gezegd beslist. We probeerden nog wel met enkele lange ballen wat te forceren, maar de pijp was bij iedereen op deze warme zondagochtend na de fel geleverde strijd leeg. Dit was dus ook de eindstand.

 

Man van de Wedstrijd was vandaag onze keeper Ruud Stevens, niet alleen door het feit dat hij ondanks het verlies van zijn zus toch op kwam dagen maar verrichtte ook zeker enkele miraculeuze reddingen.

 

Ik moet van deze kant uit alle spelers een groot compliment maken. Inzet, mentaliteit, werklust en acceptatie; daar valt geen kwaad woord over te melden. Hier kan menig elftal een voorbeeld aan nemen. Zo zou het altijd moeten, ook wij. Helaas enkele ongelukkige doelpunten tegen, maar zeker progressie te zien

Aanstaande donderdag (hemelvaarsdag) is CITO de volgende tegenstander. Wellicht dat we dan onze kansen ook nog kunnen benutten, zodat we er nog enkele puntjes bij kunnen snoepen dit seizoen.