Vandaag stond de immer lastige uitwedstrijd tegen EVVC 3 op het programma ofwel de nummer 4 tegen de nummer 2 op de ranglijst. Gezien de matige vorm van me laatste weken zou het tegen het stugge 3e team van de Vinkelnaren niet meevallen en daarom was er van overschatting dan ook geen enkele sprake. Vorig jaar twee keer met pijn en moeite een gelijk spelletje, maar voor de beker in de voorbereiding van dit seizoen bracht de wedstrijd nog wel een knappe 0-1 overwinning.

De wedstrijd startte zoals verwacht. Als de AV Hout boys in balbezit waren, aasde de Vinkelse ploeg op een inspeelpass naar een van onze backs, werd er gekanteld en met de volledige ploeg druk gezet. Voornamelijk in het eerste half uur hadden we daar veel moeite mee waardoor de voorwaartsen zich amper met het spel konden bemoeien en zich op een positieve manier konden onderscheiden. Het Vinkelse aanvalspel leidde ook hun beurt eigenlijk ook niet tot grote uitgespeelde mogelijkheden. Ondanks de padstelling was het een boeiende maar zeer lichamelijke strijd.

In het laatste kwartier van de eerste helft sneden de oranje witten vaker door de verdediging. Tom kwam met een paar knappe rushes vanaf rechtsachter goed door maar telkens had Vinkel hierop nog een antwoord. Daarna volgde een actie waar de groen witte machine het antwoord schuldig op moest blijven. Vanuit de laatste linie werd Ruud ingespeeld, hij vond Frenk met een diepe bal. De aanname in de loop van deze Pieterbaas was subliem en kon hij oh zo snel door richting de achterlijn en met een perfect afgemeten voorzet Job in stelling brengen. De keeper was kansloos en met een minimale voorsprong gingen we de rust in.

Na de rust probeerde Vinkel met nog meer pressie kansen te creëeren. Veelal werd dit gedaan door de lange bal in te brengen en moest de afgeslagen tweede bal voor mogelijkheden zorgen. Deze tactiek kon de ploeg van de nisseroise houtsjeik niet verontrusten. Toch kwam de gelijkmaker na een minuut of 10 in het tweede bedrijf.

De man van de assist bij het openingsdoelpunt kreeg de zwarte piet toegeschoven. Het werd Frenk erg lastig gemaakt aan de zijlijn. Zijn belager wist wel raad met de veroverde bal en speelde direct de spits aan die vervolgens met een knappe actie Paul in de korte hoe wist te verschalken. Het scorebord en de wedstrijd was weer volledig in balans.

Grote kansen bleven uit voor beide ploegen tot minuut 80. Na een te makkelijk weggegeven corner volgde nog een corner, maar nu aan de andere kant.

Het was Tom, een van de betere spelers van de eerste helft, die de bal slechts schampte. De bal landde precies in de voeten van een EVVC-speler op een metertje of 10 van de goal die deze kans op waarde schatte en promoveerde tot doelpunt. De eindstand was hiermee bereikt... 2-1 verlies.