Toen je trouwde maakte je de overstap van OSS’20 naar Prinses Irene. Je was een speler met veel overzicht, rust aan de bal en je was tweebenig. Omdat je daarnaast over een gave traptechniek, beschikte nam jij alle vrije trappen en corners. Ook tactisch erg sterk, zo mocht je van trainers tijdens de wedstrijd tactische wisselingen in het elftal doorvoeren. Zoals eerder gezegd was je speler van het team dat in 1964 kampioen werd. Tot 1968 speelde je in het 1e elftal. Na een meniscusoperatie heb je nog even in het eerste gespeeld totdat je een kruisbandblessure kreeg en definitief stopte.
Op de Algemene Ledenvergadering van 22 maart 1971 werd je als bestuurslid gekozen. Je was een bestuurder die voor de verbinding ging. Dit bleek onder andere uit een discussie op de ALV in 1975 over de vraag met betrekking tot onderwaardering junioren t.o.v. de senioren. Dit kwam o.a. tot uitdrukking in het schenken van trainingspakken aan de seniorenleiders en niet aan de juniorenleiders. Een zeker H. vd. Wijst vond dat de juniorenleiders te veel eisten. L. Bongers vroeg zich af of men wel wist wat de juniorenleden wel allemaal voor de vereniging deden. Voordat dit verder uit de hand ging lopen sprak jij de wijze woorden: Succes begint pas als we allemaal gaan waarderen wat een ander doet.
In de periode van 10 jaar dat je secretaris bent geweest was je ook een aantal jaren waarnemend voorzitter. In 1981 volgde je Frans Dapperen op als voorzitter.
In de periode als bestuurslid heb jij ervoor gezorgd dat met korfbal en vrouwenvoetbal werd gestart. Dit paste prima bij jouw ideaal om zoveel mogelijk mensen plezier te laten beleven aan de sportbeoefening. Bijzonder is ook nog dat je startte met een keuken/snackcorner in de kantine, iets wat nu niet meer weg te denken valt. Ook nam je als voorzitter een tijdje het trainerschap over, nadat de trainer van het 1e elftal slecht presteerde. Onder jouw leiding raakte het team in de winning mood en wist zich makkelijk te handhaven.
Op 6 juli 1991 stopte je als voorzitter en werd tot erelid benoemd en je ontving bij dit afscheid uit handen van burgemeester Antoine Gresel de bronzen weverpenning.
Tijdens het 60-jarig bestaan was je voorzitter van de jubileumcommissie. Dit is het enige jubileumfeest in onze vereniging geweest waar de vereniging geld aan over heeft gehouden. Na de viering van dit jubileum werd aan de vereniging door jou en Wim van de Brand een cheque van 20.000 gulden overhandigd. Deze opbrengst van de jubileum activiteiten werden in de stichting "Vrienden van RKSV Prinses Irene" ondergebracht. De afgelopen jaren heb je dit steeds bewaakt en tot op de dag vandaag zit dit geld nog steeds in de stichting. Uiteindelijk ben je vorig jaar teruggetreden als bestuurslid van deze stichting die inmiddels gestart was met het werven van leden om de jeugdafdelingen een impuls te kunnen geven.
De wijsheid van Gerard is nu nog steeds in onze vereniging verankerd door de jaarlijkse strijd om de Gerard Janssen wisseltrofee bij de Quizavonden.
Gerard van harte gefeliciteerd met het 60-jarig lidmaatschap
