31 oktober 2013 8:00
Zelden, zeg maar gerust nooit, was het zo druk op een jaarvergadering bij onze vereniging. Ze waren er vooral met zovelen, om afscheid te nemen van Ben Hanegraaf, als bestuurslid en voorzitter van de seniorencommissie. Iemand die er helemaal voor gaat, dat hoorde je verschillend keren terug bij degenen die Ben toespraken. Door de ledenvergadering werd een verraste en bijna verlegen wordende Ben benoemd tot erelid van onze verenging. Zijn vrouw Karin, hun 3 dochters, vader en verdere familie waren daarbij aanwezig. Onder een werkelijk ovationeel, zeer langdurig applaus liet de vergadering nog eens merken hoe zij dit erelidmaatschap onderschreven. Ben komt met dit lidmaatschap in een select gezelschap.
Een duidelijk geëmotioneerde voorzitter René v.d. Ven had een prachtige speech, waarin hij op een hele mooie wijze Ben typeerde. “Het creëren van draagvlak en mensen verbinden. Het verenigingsbelang staat altijd voorop, niets of niemand is belangrijker dan dat” waren enkel citaten uit die speech. De voorzitter bedankte ook Karin en zijn gezin, voor de wijze waarop zij Ben altijd ondersteunden.
De aanvoerder van het 1e elftal, Gijs van Erp, memoreerde nog eens dat onder Ben’s bewind, het 1e, 2e, 3e elftal en vrouwen 1, naar een (veel) hoger prestatief niveau zijn geklommen. Robbert Rovers, de aanvoerder van het 2e elftal, overhandigde Ben een cadeau namens de A- selectie. Ook van het vrouwenelftal en natuurlijk zijn eigen seniorencommissie waren er cadeaus. Ron van Roosmalen tenslotte, had ook hele mooie woorden en een cadeau namens de leiders van alle seniorenelftallen. Hij zei onder andere dat Ben ook altijd zeer betrokken was naar de lagere recreatieve teams. “We hadden nooit het gevoel we hangen er maar bij”.
Bijzonder was nog dat Ric de Groot, zijn mededirecteur bij Hagro, Ben toesprak. Hij deed dat via het grote scherm in de kantine, omdat hij op vakantie was. Als hij het eerder geweten had wat er stond te gebeuren, dan was hij zeker niet op vakantie gegaan zo stelde hij. Op een heel persoonlijke wijze gaf hij aan dat hij de stap om te stoppen een goede vond. “Je bent iemand die er helemaal voor gaat en op een gegeven moment had je te veel hooi op je vork”. Met gejuich werd het rondje dat hij de kantine aanbood in ontvangst genomen.
Ben bedankte alle leden voor de samenwerking de afgelopen jaren en “wat we met elkaar bereikt hebben, moeten we koesteren en proberen vast te houden”. Hij bedankte speciaal nog voorzitter René v.d. ven, want juist door hem werd hij steeds weer geïnspireerd om zaken aan te pakken, zo zei hij.
Daarna was het nog lang gezellig in de kantine
