Stel je even nader voor aan de lezers van onze site.
“Arno Raaijmakers is de naam, ik ben 41 jaar en woon met Linda en onze kinderen Lise (8) en Fijs (6) in Dubai. Wij zijn in 2014 naar Dubai verhuisd en op dit moment werk ik voor een van oorsprong Nederlands bedrijf waar ik verantwoordelijk ben voor Mid en-Oosten en Afrika voor één van onze producten.”

Wat voor taal spreek je daar, wat zijn de verschillen met het (sociale) leven in Nederland? 
“Thuis spreken we gewoon Nederlands tegen elkaar, alleen wanneer we met buitenlandse vrienden zijn spreken we Engels. De lessen op school voor de kinderen zijn volledig in het Engels en ze krijgen ook (bijna) dagelijks 1 uur Arabische les. Vanaf groep 5 kiezen kinderen ook 1 vreemde taal (Spaans, Frans, Chinees, Portugees), waar ze dan wekelijks les in krijgen. 
Ik weet niet of ik echt een verschil in sociaal leven kan aangeven tussen Dubai en Nederland. Net als in Nederland spreek je af met je vrienden om wat te doen. Wat je dan gaat doen zal wellicht anders zijn, maar het idee blijft hetzelfde. Alleen zijn onze familie en Nederlandse vrienden minder dicht in de buurt, waardoor je ze natuurlijk minder vaak ziet dan dat dit in Nederland zou zijn. Gelukkig hebben we, sinds dat we hier wonen, wel meerdere keren per jaar ouders, familie en vrienden op bezoek.”

Denk je nog eens terug te komen naar Nistelrode/Nederland, volg je het nieuws wel?
“We hebben het er wel eens over hoe lang dat we hier nog willen blijven en wanneer het ‘t juiste moment zou zijn om Dubai te verlaten. Het blijft echter nog bij denken omdat we het nog steeds enorm goed naar onze zin hebben en ook geen verwachtingen willen creëren. Waar we dan naar toe gaan houden we ook nog open, grote kans dat het Nederland is, maar het zou natuurlijk ook zo kunnen dat er iets ander moois op ons pad komt.
Ieder jaar in de zomer komen we allemaal een week of vier vijf naar Nistelrode. Wanneer ik voor mijn werk in Europa of  

Noord-Afrika moet zijn, probeer ik het te combineren met een weekendje Nistelrode.
Nederlandse televisie volgen we, al is het maar omdat we het belangrijk vinden dat de kinderen ook de Nederlandse taal blijven horen. We hebben gelukkig toegang tot alle Nederlandse zenders, het enige waar we mee te maken hebben is het tijdsverschil.”

Hoe zag je voetballoopbaan eruit?
“Ik ben begonnen op mijn 6^e in de F-jes, bij de voor iedereen bekende Harrie Janssen op de woensdagmiddag. Daarna alle leeftijdscategorieën doorlopen van de E tot en met de A, met leiders zoals Willy v.d. Wetering, Gert-Jo v.d. Heijden, Cor van Schadewijk en Herman Schreur. Na de A’s heb ik de overstap gemaakt naar de A-selectie (hoofdzakelijk 1^e elftal red.), ik denk dat ik ruim 200 wedstrijden in het 1^e elftal heb gespeeld. De laatste 2 jaar, voor de verhuizing, heb ik in het 3^e gespeeld. Ik heb diverse trainers in de A-selectie gehad van Nico Rovers, Chris van de Akker tot aan Ton Berens en Gaby Kuijpers.”

Hoe zou je Prinses Irene omschrijven als club?
“Een club die fungeert als een soort van ontmoetingsplek voor club- en plaatsgenoten en die gerund wordt door vrijwilligers. Door samen in een team of selectie te gaan voetballen, maar ook door na afloop in de kantine te blijven, bouw je een relatie/band op met mensen, die je anders wellicht niet eens zou kennen. We ervaren nu zelf het verschil met de jongste, die dit jaar is gaan voetballen. Die club drijft ook op vrijwilligers, die tal van activiteiten organiseren, maar het echte verenigingsleven, zoals we dat zelf van Prinses Irene gewend zijn, is minder, of zeg maar niet aanwezig. Trainingen en wedstrijden worden georganiseerd, maar na afloop is iedereen vrijwel direct verdwenen. Doordat onze vrienden ook verdeeld over de stad wonen en er weinig vrienden in dezelfde leeftijdscategorie als van Fijs zijn, is het ook echt voetballen om het voetballen en niet om ook met je vriendjes te zijn iedere week.”

Wannneer ben je gestopt bij 1^e elftal van Prinses Irene en hoe ziet je sportieve kant er nu uit?
“Ik ben volgens mij in 2012 gestopt in de A-selectie. Als je het zo vraagt zou ik mezelf een kopsterke verdediger noemen, die naast het hard werken, het inzicht had situaties te herkennen en daar tijdig op kon inspelen door zelf of goed te staan, of anderen te coachen.  
In mijn 1^e jaar hier in Dubai, voetbalde ik nog wel wekelijks met mijn (Libanese) collega’s wat wedstrijden. Nadat ik van werkgever ben gewisseld is dat gestopt. Op dit moment voetbal ik helemaal niet meer. Aan sport doe ik vrijwel niets op dit moment. Ik ga wekelijks wel buiten lopen, en in de zomer binnen fietsen, maar kan het niet echt een hobby noemen. Ook neem ik mijn sportkleren mee wanneer ik op reis ben, zodat ik in het hotel naar de gym kan gaan.”

Volg je Prinses Irene nog? 
“Ik volg het 1^e elftal niet echt meer. Af en toe op de website kijk ik wat de uitslag is, maar niet meer dan dat. Ik ken Robbert Rovers en Tim v.d. Brand, waar ik zelf nog mee heb gevoetbald. Zij kwamen erbij toen ik net bij de A-selectie ging stoppen en ik ken ook nog een enkeling van de begeleiding.”

Welke trainer(s)is (zijn) je het meest bijgebleven uit je tijd als speler van het 1^e elftal?
“Ton Berens (trainer kampioenselftal 4^e klasse 2007/2008 red.) in combinatie met John Gevers. Voor Ton trainer werd had ik in de A-selectie al diverse trainers gehad, maar daarbij was het devies vaak hard werken en fitter zijn dan de tegenstander. Naar mijn mening zijn we vanaf dat moment echt gericht aan een speelstijl met looplijnen et cetera gaan werken. Ik weet niet hoe vaak we op trainingen dit hebben geoefend met enkel de bal inspelen van achteruit en de middenvelders en met de spitsen hun looplijnen en het kaatsen oefenen. Met op dat moment het aanwezige spelersmateriaal vielen alle puzzelstukjes in elkaar en groeiden we naar het bovengenoemde kampioensteam toe! En ook John moeten we hier dan niet bij vergeten, die op zijn eigen manier iedereen scherp probeerde te houden. Voorheen waren we wel eens wat gemakkelijk en verloren we vaak scherpte als we in een positieve flow zaten, daar zat hij kort bovenop.”

Kom je nog wel eens op het sportpark geweest en onderhoud en heb je nog contact met oud-spelers en vrienden uit die tijd?
“Ik ben nog wel eens op het sportpark geweest maar dat is echt incidenteel. We zijn vaak in de zomer in Nederland, juist dan ligt het voetbal stil. Afgelopen zomer toevallig nog wel wezen eten met Herman Schreur en andere oud teamgenoten! Iedereen paar jaartjes ouder, maar bijna weer als vanouds op het terras!”

Volgend jaar is het WK voetbal In Qatar. Dat is redelijk bij je in de buurt. Heb je al kaarten? 
“Dat zou wel mooi zijn maar volgens mij zijn er nog geen kaarten te koop! Ik heb me eerlijk gezegd nog niet in verdiept, maar zal dat volgend jaar vast en zeker gaan doen, omdat we vanaf hier gemakkelijk in 1 dag op en neer zouden kunnen gaan voor een wedstrijd,”  zo besluit Arno.