De wedstrijd was amper begonnen of het stond echter al 1-0. Na wat coaching en aansturing van de zijlijn werd het beter opgepakt en werd het voor Orion lastiger om er doorheen te spelen. En als ze er doorheen kwamen stond Bregje Streefland in de weg. Toch kwam Orion in de 44e min op 2-0, wat ook de ruststand was.

 

Prinses Irene begon goed aan de 2e helft. Dat was mede de verdienste van Anne Bosch die de bal veroverde.  In de omschakeling zette zij de aanval op, waarna een schot van Sara Theunisz niet klemvast werd gepakt door de Nijmegense doelvrouw. Jiska Theunissen was er als de kippen bij om de rebound binnen te schieten (2-1) één minuut na rust. Dit bracht toch wat hoop binnen het elftal.  De kunst is dan dat je in je taak en organisatie blijft spelen en blijft loeren op dezelfde momenten waaruit je de aansluitingstreffer maakt. Misschien werd het elftal daardoor wat te overmoedig ook omdat het natuurlijk niet gewend is om ‘om de bus voor de eigen zestien te parkeren’. 

Na een uur viel de  3-1 en was het gedaan. Bij Orion wisten De Boer en Van der Borgh een hattrick te scoren. Uiteindelijk werd het een 8-1 nederlaag.

 

Coach Alex Sangoer na de wedstrijd: ‘ Ik ben tevreden wat ik in de eerste helft gezien heb en de manier hoe we de aansluitingstreffer hebben weten te maken in de tweede helft. Het is een speelwijze waar ik en de speelsters normaal nooit voor zouden kiezen. Maar als het werkt en je weet het vol te houden, dan had de uitslag niet zo groot hoeven zijn. Het is knap van de groep dat ze een spel hebben weten te spelen, wat totaal niet past in de wijze waarin we zelf graag voetballen. Iedereen heeft tot op zekere hoogte zijn stinkende best gedaan voor de ploeg. Als ik één speelster een groot compliment mag geven is dat Jiska Theunissen. Hoeveel meters zij heeft gemaakt, hoe onverstoorbaar zij in het belang van het team probeerde te storen en  te jagen en kansen probeerde te creëren, dat was geweldig’.