13 maart 2016 10:30

Het had niet mooier gekund afgelopen zondag voor Teun van Schadewijk. Hij werd gehuldigd omdat hij 250 wedstrijden in het 1e elftal heeft gespeeld. Vervolgens dan die wedstrijd winnen met 7-0 (van Venhorst), dat is echt heel speciaal. Hij kreeg kort voor het eindsignaal een applauswissel. Bij zijn opkomst voor de wedstrijd was er een erehaag van jeugdspelers. Teun is de 17e speler in de geschiedenis van Prinses Irene die de mijlpaal van 250 wedstrijden heeft bereikt

Teun werd toegesproken, voor een goed gevulde tribune, door voorzitter René v.d. Ven. Deze prees zijn gedrevenheid, die er al van jongs af aan inzat. Als 10 jarige organiseerde hij in de winter al zaalvoetbalwedstrijdjes met vrienden. Toen hij als A- junior op donderdagavond niet kon trainen regelde hij met coach Herman Schreur dat hij dat op vrijdagavond kon. De twee hebben nog steeds een bijzondere band zo werd duidelijk. Herman was, net als de oud coaches Gaby Kuypers en Hans Groenendijk speciaal door hem uitgenodigd. 
Naast het voetballen was Teun ook actief voor de vereniging zo memoreerde Van de Ven. Hij was onder andere trainer van enkele spelers die nu zijn teamgenoten zijn. Van de Ven prees ook de wijze waarop Teun binnen het team zijn mening deelt met anderen. “Het is ongelooflijk belangrijk geweest dat je de moeite hebt genomen om je mening te delen, zodat iedereen hier zijn voordeel mee kan doen. Naast je inbreng als voetballer, heb je op deze wijze een belangrijke bijdrage geleverd in de promotie van de 3e naar de 2e klasse.”

Van de Ven besloot zijn mooie speech als volgt: “Soms zou de omgeving wel eens meer mogen beseffen wat jij er allemaal voor over hebt om wekelijks een prestatie neer te zetten. Zo kom je drie keer in de week vanuit Den Bosch op en neer en hou je voortdurend rekening met de voeding. Als je dan eens keer geblesseerd ben, reis je stad en land af om maar weer zo snel mogelijk hersteld te zijn. Je hebt er alles voor over om elke zondag fit aan de wedstrijd te beginnen. Jouw motto is dan ook dat je er 100% voor moet gaan. Je talent, gedrevenheid en betrokkenheid hebben er voor gezorgd dat je uitgegroeid bent tot een speler die het verschil maakt. Het is dan ook meer dan terecht dat je na de promotie naar de 2e klasse in 2012, genomineerd werd tot beste speler in de 3e klasse en in november 2014 werd gekozen in het Brabants Dagblad klasbakkenteam. Daarnaast werd je ook gekozen in het beste elftal uit de 75 jarige geschiedenis van onze vereniging, bij het jubileum in 2014.” 



Daarna nam Teun zelf het woord. Waar we gewend zijn dat een jubilaris kort en aantal mensen bedankt, nam hij uitgebreid de tijd, dit leidde tot de nodige hilariteit bij sommige teamgenoten en supporters. Net zoals bij het voetballen kun je zeggen dat hij ook hier zijn gedrevenheid en er 100% voor gaan liet zien. Hij vergat dan ook niemand in zijn bedankjes, waarbij hij met name de rol van zijn ouders roemde, hij kon zich niet herinneren dat ze ooit een wedstrijd van hem hadden gemist. Bijzonder moment was dat hij nog stil stond bij de leden die afgelopen jaren zijn gestorven en belangrijk voor hem zijn geweest,. De dood van medespeler Amandus had hem extreem aangegrepen. “ Wat een klap was dat zeg! Ik heb die hele week als een roes beleefd en ben niet eens gaan werken. Ik ben ontzettend blij met de manier waarop we als groep met deze verdrietige zaken omgegaan zijn, zodat we het een plek hebben kunnen geven en verder kunnen gaan!” 

Teun speelde ook nog 3 jaar voor SV Top. “ De 250 wedstrijden in het eerste heb ik uiteindelijk verdeeld over 2 periodes. Ik ben op mijn 23e bij TOP gaan voetballen en naast het hogere niveau heb ik hier ook het zogenoemde gogme, waarvan men zegt dat dit bij Prinses Irene nog wel eens ontbreekt, verder ontwikkelt. John Gevers en Gaby Kuipers hebben mij destijds het goede gevoel gegeven om terug te komen naar Prinses Irene. Ik ben achteraf ontzettend blij met deze keuze. Onder Gaby heb ik denk ik mijn beste jaren als voetballer gehad.” 

“In 250 wedstrijden maak je natuurlijk hoogte- en dieptepunten mee. Het hoogtepunt is voor mij het seizoen geweest waarin we uiteindelijk naar de 2e klasse zijn gepromoveerd. Wat een topjaar was dat, waarin we, op DESO na, ongenaakbaar waren en van iedereen gewonnen hebben. Voor de nacompetitie was ik elke wedstrijd gruwelijk zenuwachtig of we het wel zouden redden. Na een kwartier in Weert zag het er niet naar uit, maar uiteindelijk werd het een onvergetelijke dag. Supervet en geweldig om die ambiance mee te maken!” 

“Dieptepunt op voetbalgebied is het vorige seizoen geweest, waarin ik niet lekker in mijn vel zat en te veel aan mijn hoofd had om echt te kunnen presteren. Ik heb veel en lang getwijfeld of ik dit nog een jaar wilde. Uiteindelijk heb ik op de laatste dag besloten dat ik nog een jaar wilde knallen, om te laten zien wat ik kan. Achteraf ben ik natuurlijk ontzettend blij met de keuze om door te gaan. Jullie zullen begrijpen dat Prinses Irene al een hele lange tijd een belangrijke plek in mijn leven in heeft genomen en dat heeft me altijd veel plezier en energie opgeleverd. Laten we nu maar afsluiten en er een leuke middag van maken,” zo besloot de jubilaris.